 |
| Vastgoedsy |
 |
| Speakers |
Time flies in Delft… Week 5 zit erop en alles begint vertrouwd aan te voelen.
Buitenlandse activiteiten bij de vleet, zowel de Hollandse als de buitenlandse studenten passeren de revue en er wordt gewerkt aan de thesis.
Vorige week woensdag gingen we met een groep naar de Belgian Beer bar (’t Klooster), want ik wilde ze hier toch wel even een stukje Belgishe cultuur tonen en écht bier laten proeven ;) De Chimay’s, Duvel, Orval, Kriek, Kwak…werden erg goed ontvangen en de stemming verbeterde met de slok en evenredig met het alcoholgehaltte… Daarna brachten we nog een bezoekje aan de Ruif, met het gevolg dat de volgende ochtend niet zo helder was, terwijl ik nog heel wat werk had tegen de volgende dag. De kwaliteit ervan was niet echt optimaal, en samen met een vergeten huistaak zorgde mijn vermoeidheid ervoor dat het weekend erg welkom was, hehe. Het werd dan ook een heel rustig weekend, waarbij we zaterdagmiddag naar de markt trokken om boodschappen te doen voor het weekend. Natalia en ik deden ons te goed aan een Goudse stroopwafel (extragroot exemplaar), Fred had een bakje gefrituurde vis of iets dat daarop moest trekken. Zonder dat we het wisten was het 17u30 en toen we besloten om nog even te gaan winkelen, moesten we met spijt constateren dat de winkels al gesloten waren… ’s Avonds ben ik gaan eten in een groep; Staffan uit Zweden zijn vriendin kwam op bezoek en daarom gingen we het centrum even verkennen. We zaten met Fransen, een Duitser, Portugezen, Zweden en een Belge (!) aan tafel, juist naast een grote tafel Hollanders die op vrijgezellenavond waren à luidruchtig, net zoals wij ze kennen in België (mijn excuses aan al de anderen die niet zo zijn ;) ) Zondagavond kwamen Can, Guillaume, Fred en Céline eten. Ik dacht dat de Albert Heijn open was tot 19u, wat niet zo was , dus zat er niets anders op naar de Turkse winkel te gaan die tot 20u open zijn op zondag en het beroemde Van Cauters feta-kaas-mengsel te maken, aangezien dat het enige was wat ik leek te kunnen maken met de ingredienten daar voor een grotere groep.
Deze week liep op het gemakje door Woensdagavond knipten we Freds haar: van lange krullen tot een kort “broske”. Bijna had Staffan het verpest door op een verkeerde plaats een stuk te kort te scheren, maar na dat opgelost te hebben mocht het resultaat er best zijn.!
Vrijdag was er een vastgoedsymposium in Amsterdam, in het Muziekgebouw aan ’t Ij (trouwens een prachtige locatie in Amsterdam; een heel ruimtelijk gebouw
aan het water gelegen). Dit werd georganiseerd door en voor de real estate studenten van Nederland. Aangezien ik hier in mijn periode lessen volg bij real estate en mijn “klasgroep” hier ook naartoe ging en er enthousiast over was van vorige jaren, leek het me ook leuk om te gaan. ’t Was een dag vol lezingen met een debat achteraf en hoe kan het ook anders… een borrel. Ik had echter mijn wekker niet gehoord ’s morgens waardoor ik enkele treinen later genomen heb (met dank aan Jeroen, die mij toch wakker gekregen heeft met zijn sms). Dit gaf me echter wel de tijd om op het gemak foto’s te nemen toen ik ernaartoe stapte (het gebouw ligt dichtbij het centraal station van Amsterdam). Ik heb een aantal interessante lezingen gemist, maar gelukkig niet de lunch :p Er werkt gewerkt rond het thema “Ruimte voor verdichting” waarbij de visie van een ontwikkelaar, een woningcorporatie, een belegger, een gemeente, en een architect aanbod kwamen, met een debat achteraf waarbij al deze partijen samen nog eens aan bod kwamen. Heel interessant allemaal, en voor mij was het een dag om weer wat meer kennis te maken met Real Estate. Zoals gezegd was er achteraf een borrel, eerst binnen daarna buiten, op het terras op de trappen vlak aan het water. De mooie locatie, het zonnetje en de leuke babbels maakten mijn dag écht goed. Daarna zijn we in groep nog iets gaan eten en drinken achteraf, om daarna ’s nachts terug te keren naar Delft.(Treinen rijden hier de hele nacht door!).
Dit weekend heb ik wat gewerkt om dan ’s avonds een stapje in Delft te zetten, nl. in de Speakers: een poppy tent, met verdomde buitenwippers die de helft van onze groep niet binnengelaten hebben. Na druk heen en weer gesms zijn diegenen die binnengelaten waren, daar dan toch gebleven. Het deed me denken aan een fuif, maar dan enkel op een beter locatie dan in zo’n oude feestzaal. We hebben ons daar best geamuseerd. Een Holander wist me te vertellen dat “Trigger Happy “op Kanaal Twee bij ons echt goed is (haha! Ik kende het niet eens).
Voor de rest hebben we deze week klachten gekregen van onze buren, over een fuif die we zogezegd gegeven hadden tot 5u30 op vrijdagavond. We waren echter alledrie niet thuis die avond. We hadden besloten om met hen te gaan praten, omdat we dit echt niet meer zagen zitten. Zoals gedacht waren het niet de meest gemakkelijke mensen om mee te converseren en die man dreigde zelfs een steen door onze ruit te gooien als we niet zouden stoppen “met lawaai maken”. We zijn vertrokken met de boodschap dat we niet meer in hun tuin moesten komen en dat als wijzelf klachten hadden, we ook maar DUWO of de politie moeten bellen… Hip hoi, wat een rotte appels…
Hou jullie goed en word nooit een rotte appel!
Dikke knuffel,
Karo xx
