Poptahof Noord 145B
2624 RD Delft
+31 (0)6 34449383
Schiet al maar in actie met die brieven en telefoontjes!
maandag 24 september 2007
De eerste weken Delft!
 |
| Delft centrum |
 |
| TUD |
 |
| Party at the Ruif |
 |
| Poptahof Noord 174 |
 |
| Uitstap Schevening |
Even een resumeetje over 3 weken Delft! :)
Alles gaat hier goed zijn gangetje: de lessen zijn hier al 3 weken bezig, aan de thesis wordt gewerkt maar dat voelt allemaal nog wat onwennig aan en mijn Hollandse klasgenootjes en docenten zorgen ervoor dat ik me heel goed aanvaard voel. In Poptahof heerst er een heel leuke sfeer; de buitenlandse studenten wonen hier samen met families van allerlei culturen en aangezien er in Delft een hele hoop buitenlandse studenten zijn, ben je hier nooit alleen. Dat samenwonen van families en studenten maakt het geven van feestjes wel wat moeilijker, aangezien je al snel de politie over de vloer krijgt als ’t iets te bont wordt. Zeker onze buren zijn gewoonweg ver-schrik-ke-lijk; mijn roommates en ik hebben zelfs nog geen enkel feestje gegeven maar we hebben wél al de politie over de vloer gehad wegens “buurtlawaai”. Reden: we hadden enkel enkele Spanjaarden over de vloer, weliswaar om 3u ’s nachts, maar zonder muziek op te zetten of erg te keer te gaan (maar Spanjaarden lijken al ruzie te maken al s ze gewoon nog maar een babbeltje doen) .. De muren houden nauwelijks iets van lawaai tegen en als je dan iets enthousiaster bent, hoor je dat blijkbaar direct door de muren. Buiten een babbeltje slaan na 22u is ook al niet mogelijk of die Hollander van naast ons zet zijn raam en zijn klep open en werpt je een aantal niet zo sympathieke uitspraken toe. Deze week kregen we zelfs te horen van DUWO (de huisvestingsmaatschappij die ook de studentenhuizen regelt) dat er zelfs klachten waren omdat we ‘s avonds/’s nachts te luid de trappen op en neer lopen!!! Stel je dus voor wat voor soort onze buren zijn. Eigenlijk gewoonweg hilarisch, maar nu ook onaangenaam, aangezien we op onze kop krijgen voor quasi niets… Natalia, het Spaanse meisje uit Madrid die bij mij woont en wiens kamer grenst aan dat van de buren, wordt zelf ’s morgens wakker van de muziek van de buren of van de “jump”-beats van de zoon. Dat is het enige nadeel aan ons huisje, want voor de rest is het er erg gezellig. Ondertussen is ook onze Turkse roommate aangekomen. Ze noemt Bashak en studeert in Istanbul. ’t Is een lieve, enkel een beetje verlegen. Het eerste weekend zijn we in Ikea inkopen gaan doen, om ons stekje wat op te fleuren: we hebben alles wat we nodig hebben, maar ’t was er wel zoooo kleurloos. Dus hebben we kleurtjes en plantjes geïntroduceerd en het is al veel beter!
Wekelijks zijn er enkele Erasmusactiviteiten: elke woensdag is er een feestje in het centrum, in café de Ruif (voor de meesten “Da Roof” – yeah...!) en op vrijdag is er een feestje in het Culturele Centrum op de campus. Je leert echt enorm gemakkelijk mensen kennen, je hoeft gewoon nog maar je hoofd te draaien en je leert al iemand kennen. Op die manier heb je al snel een hele hoop contacten. Ik heb hier nog geen enkele andere Belgische erasmusser gezien; de enige Belg die ik al ontmoet heb, is een jongen die hier zijn volledige opleiding Aerospace volgt. Langs een kant is dat een beetje spijtig, maar langs de andere kant voel ik geen enkel gemis (behalve voor mijn vriendjes uit België natuurlijk) :)) Er zijn hier wel hele groepen Spanjaarden, Fransen, Turken en Italianen. Zelf trek ik op met de Spanjaarden (doordat ik erg goed overeenkom met Natalia), de Turken (door Can (uitgesproken als John --> "Jahn”) die ik op mijn eerste De Ruif-party leren kennen heb - deze Turken zijn héél wat anders dan die die je bij ons vindt…) , geregeld met de Fransen en met Fred uit Duitsland. Fred, Can en de Franse Guillaume zijn trouwens appartementsgenoten. Fred is hier ook niet in groep naartoe gekomen en dat schept direct een band. Hij is ook mijn looppartner :) en zowat de persoon waarbij ik altijd terecht kan. Maar geen illusies, hoor: helemaal mijn type niet en hij heeft trouwens een vriendin ;) We proberen per week zo’n 2 à 3 keer te gaan lopen en dat gaat erg goed tot nu toe! Bovendien probeer ik ook elke dag deftig te eten. Vaak eten we hier in groep en dat vormt op zich al de avondactiviteit. Ik leef hier op Spaans ritme op vlak van eten: ’s middags eten rond 14u (als ik niet op de univ zit), ’s avonds rond 21u. Vorige week zat ik nog rond de tafel met een Zwitserse, een Italiaan, een Zweed en een Duitser… Heel leuk allemaal en ieder heeft zo zijn eigen verhalen!.
Een super uitbundige Erasmus wordt dit niet, want ik neem mijn eindwerk serieus, maar dat belet niet dat ik nu al een heel leuke ervaring heb. Ik kan mijn plan hier wel trekken; heel moeilijk is dat niet in een land waar je (min of meer) de taal spreekt, ook al heb ik de eerste weken veel tijd verloren in het regelen van praktische zaken zoals registratie, en het vinden van mijn weg naar de supermarkt en een min of meer efficiënte dagindeling.
De weekends staan garant voor uitstapjes: er zijn hier velen die een visum nodig hadden om naar Nederland te komen en daardoor ervan profiteren ook de rest van Nederland en (West-) Europa te zien dit jaar. Zelf ben ik al naar Scheveningen (strand), Den Haag en Rotterdam geweest. Rotterdam was een uitstapje met mijn ouders voor hun 25ste huwelijksverjaardag en de rest was met de buitenlanders hier. Op een zondag is er niet zoveel te doen in Den Haag, maar het amateuristische concert voor Amnesty International maakte het goed. In Scheveningen was er een soort jumpfestival aan de gang. Grappig weetje: in Holland is jumpen zo “in”, ongelooflijk… In Rotterdam was er die keer zelfs een een heuse volkstrekking, jump4energy genaamd. Jong en oud waagde zich aan een aantal jumppasjes :)
Zo, op deze manier hebben jullie al een eerste zicht op mijn Delftse avonturen. Ik zal proberen mijn blog up-to-date te houden, zodat jullie enigzins wat kunnen meevolgen hoe alles hier loopt...
Vele groetjes,
Karola xx
Alles gaat hier goed zijn gangetje: de lessen zijn hier al 3 weken bezig, aan de thesis wordt gewerkt maar dat voelt allemaal nog wat onwennig aan en mijn Hollandse klasgenootjes en docenten zorgen ervoor dat ik me heel goed aanvaard voel. In Poptahof heerst er een heel leuke sfeer; de buitenlandse studenten wonen hier samen met families van allerlei culturen en aangezien er in Delft een hele hoop buitenlandse studenten zijn, ben je hier nooit alleen. Dat samenwonen van families en studenten maakt het geven van feestjes wel wat moeilijker, aangezien je al snel de politie over de vloer krijgt als ’t iets te bont wordt. Zeker onze buren zijn gewoonweg ver-schrik-ke-lijk; mijn roommates en ik hebben zelfs nog geen enkel feestje gegeven maar we hebben wél al de politie over de vloer gehad wegens “buurtlawaai”. Reden: we hadden enkel enkele Spanjaarden over de vloer, weliswaar om 3u ’s nachts, maar zonder muziek op te zetten of erg te keer te gaan (maar Spanjaarden lijken al ruzie te maken al s ze gewoon nog maar een babbeltje doen) .. De muren houden nauwelijks iets van lawaai tegen en als je dan iets enthousiaster bent, hoor je dat blijkbaar direct door de muren. Buiten een babbeltje slaan na 22u is ook al niet mogelijk of die Hollander van naast ons zet zijn raam en zijn klep open en werpt je een aantal niet zo sympathieke uitspraken toe. Deze week kregen we zelfs te horen van DUWO (de huisvestingsmaatschappij die ook de studentenhuizen regelt) dat er zelfs klachten waren omdat we ‘s avonds/’s nachts te luid de trappen op en neer lopen!!! Stel je dus voor wat voor soort onze buren zijn. Eigenlijk gewoonweg hilarisch, maar nu ook onaangenaam, aangezien we op onze kop krijgen voor quasi niets… Natalia, het Spaanse meisje uit Madrid die bij mij woont en wiens kamer grenst aan dat van de buren, wordt zelf ’s morgens wakker van de muziek van de buren of van de “jump”-beats van de zoon. Dat is het enige nadeel aan ons huisje, want voor de rest is het er erg gezellig. Ondertussen is ook onze Turkse roommate aangekomen. Ze noemt Bashak en studeert in Istanbul. ’t Is een lieve, enkel een beetje verlegen. Het eerste weekend zijn we in Ikea inkopen gaan doen, om ons stekje wat op te fleuren: we hebben alles wat we nodig hebben, maar ’t was er wel zoooo kleurloos. Dus hebben we kleurtjes en plantjes geïntroduceerd en het is al veel beter!
Wekelijks zijn er enkele Erasmusactiviteiten: elke woensdag is er een feestje in het centrum, in café de Ruif (voor de meesten “Da Roof” – yeah...!) en op vrijdag is er een feestje in het Culturele Centrum op de campus. Je leert echt enorm gemakkelijk mensen kennen, je hoeft gewoon nog maar je hoofd te draaien en je leert al iemand kennen. Op die manier heb je al snel een hele hoop contacten. Ik heb hier nog geen enkele andere Belgische erasmusser gezien; de enige Belg die ik al ontmoet heb, is een jongen die hier zijn volledige opleiding Aerospace volgt. Langs een kant is dat een beetje spijtig, maar langs de andere kant voel ik geen enkel gemis (behalve voor mijn vriendjes uit België natuurlijk) :)) Er zijn hier wel hele groepen Spanjaarden, Fransen, Turken en Italianen. Zelf trek ik op met de Spanjaarden (doordat ik erg goed overeenkom met Natalia), de Turken (door Can (uitgesproken als John --> "Jahn”) die ik op mijn eerste De Ruif-party leren kennen heb - deze Turken zijn héél wat anders dan die die je bij ons vindt…) , geregeld met de Fransen en met Fred uit Duitsland. Fred, Can en de Franse Guillaume zijn trouwens appartementsgenoten. Fred is hier ook niet in groep naartoe gekomen en dat schept direct een band. Hij is ook mijn looppartner :) en zowat de persoon waarbij ik altijd terecht kan. Maar geen illusies, hoor: helemaal mijn type niet en hij heeft trouwens een vriendin ;) We proberen per week zo’n 2 à 3 keer te gaan lopen en dat gaat erg goed tot nu toe! Bovendien probeer ik ook elke dag deftig te eten. Vaak eten we hier in groep en dat vormt op zich al de avondactiviteit. Ik leef hier op Spaans ritme op vlak van eten: ’s middags eten rond 14u (als ik niet op de univ zit), ’s avonds rond 21u. Vorige week zat ik nog rond de tafel met een Zwitserse, een Italiaan, een Zweed en een Duitser… Heel leuk allemaal en ieder heeft zo zijn eigen verhalen!.
Een super uitbundige Erasmus wordt dit niet, want ik neem mijn eindwerk serieus, maar dat belet niet dat ik nu al een heel leuke ervaring heb. Ik kan mijn plan hier wel trekken; heel moeilijk is dat niet in een land waar je (min of meer) de taal spreekt, ook al heb ik de eerste weken veel tijd verloren in het regelen van praktische zaken zoals registratie, en het vinden van mijn weg naar de supermarkt en een min of meer efficiënte dagindeling.
De weekends staan garant voor uitstapjes: er zijn hier velen die een visum nodig hadden om naar Nederland te komen en daardoor ervan profiteren ook de rest van Nederland en (West-) Europa te zien dit jaar. Zelf ben ik al naar Scheveningen (strand), Den Haag en Rotterdam geweest. Rotterdam was een uitstapje met mijn ouders voor hun 25ste huwelijksverjaardag en de rest was met de buitenlanders hier. Op een zondag is er niet zoveel te doen in Den Haag, maar het amateuristische concert voor Amnesty International maakte het goed. In Scheveningen was er een soort jumpfestival aan de gang. Grappig weetje: in Holland is jumpen zo “in”, ongelooflijk… In Rotterdam was er die keer zelfs een een heuse volkstrekking, jump4energy genaamd. Jong en oud waagde zich aan een aantal jumppasjes :)
Zo, op deze manier hebben jullie al een eerste zicht op mijn Delftse avonturen. Ik zal proberen mijn blog up-to-date te houden, zodat jullie enigzins wat kunnen meevolgen hoe alles hier loopt...
Vele groetjes,
Karola xx
maandag 17 september 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)